Het logo van Geertje de Ceuleneer

Boeken

Sinds 20 jaar geschreven interview, twee non-fictie boeken en nu ook een kinderboek.

Boekcover

Jij mag ook!

Over kinderen met een beperking of een vluchtverhaal, over eenzaamheid, plagen of pesten, toegankelijkheid, meertaligheid, een warme thuis.

Het zijn drie kinderen die ieder een migratiegeschiedenis in de familie hebben. Derde, tweede, eerste generatie. Hun namen komen uit landen waar ze Grieks, Portugees of Russisch spreken. België is superdivers, dat wil zeggen dat er heel veel herkomstnationaliteiten zijn. Eén op de vier inwoners in het Vlaams gewest had anno 2022 een niet-Belgische herkomstnationaliteit. In almaar meer gemeenten wonen meer dan 100 nationaliteiten bij elkaar. Met de keuze voor die drie talen wou ik ook de minder gebruikelijke laten meespelen.

Andere boeken

Iets tussen moeders en dochters

Geertje verloor haar moeder op jonge leeftijd. Toen Uitgeverij Van Halewyck haar vroeg om een boek te schrijven over de relatie tussen moeders en dochters, voelde ze zich onmiddellijk aangesproken. Als ervaren interviewster ging ze uitgebreid praten met moeders en dochters, vrouwen tussen zeventien en zeventig, liefst over elkaar als dat mogelijk was. Het werden warme portretten over mensen van vlees en bloed. Soms delicaat, want misschien over andere mensen die toen nog in leven waren. Ze verdeelde de vele getuigenissen in thematische hoofdstukken. Emotionele verhalen van geboorte over opgroeien, puberen, keuzes maken tot overlijden. Uiteenlopende verhalen over de verschillende levensstadia. De band tussen moeders en dochters is intens, ook al kan die soms lijken op prikkeldraad. Het boek verscheen in 2004 en kende vijf herdrukken. 

Ontmoetingen in het donker

Een paar jaar na haar eerste boek, kriebelde het opnieuw en besloot Geertje deeltijds vrij te nemen om zich opnieuw in een schrijfavontuur te storten. Ze dompelde zich een jaar lang onder in de wereld van blinden en slechtzienden. Dat werd een ingrijpende ervaring. In twaalf interviews en elf reportages onderzocht ze hoe je met een visuele beperking kan functioneren in een wereld die wordt gedomineerd door beeldcultuur. Het werden twaalf portretten van sterke mensen en reportages over een manier van leven die veerkracht vraagt, maar die best mogelijk is. Ze probeerde mee te kijken ‘door de ogen van’ omdat diversiteit meer is dan cijfers en medische feiten. De alternatieve blik op de wereld – verschillen in zienswijze, beleving en gevoeligheden – kan een verrijking betekenen. Die wereld liet haar niet los en heeft geleid tot nieuwe vriendschappen, een verdieping in kennis van echte diversiteit, spelen met audiodescriptie en nieuwe inzichten.